همه فرهنگ ها به روش مشابهی با استفاده از سواب های جداگانه به دست آمد. فورسپس شست، قیچی، و نوک انگشتان دستکش بلافاصله پس از خارج کردن آنها از بسته استریل خود و در پایان روش غیر بهبودی برای هر حیوان در سری برای هر گروه مورد بررسی قرار گرفتند.
در گروه‌های آزمایشی، پس از خیساندن ابزارها و دستکش‌ها در الکل طبی 99 درصد برای حداقل زمان تماس 30 ثانیه (دستکش) یا 2 دقیقه (ابزار) کشت‌ها انجام شد. نوک انگشتان دستکش اجازه داده شد تا در هوا خشک شود و ابتدا در هر گروه کشت داده شد.
نوک انگشتان دستکش با چرخاندن یک سواب روی فالانکس پروگزیمال هر دست به ترتیب زیر کشت داده شد: ارقام دست چپ 1 تا 5 و سپس 5 تا 1 دست راست.
استفاده از یک سواب برای هر ابزار. هر ابزار از خیساندن الکل خارج شد و اجازه می‌داد که مازاد آن چکه کند. سپس ابزارها در حالت عمودی با فک‌ها و تیغه‌های باز، رو به بالا نگه داشته شدند و اجازه داده شد تا حدود 15 ثانیه در هوا خشک شوند.
تمام سواب ها برای کشت هوازی به آزمایشگاه های بالینی سلامت قوی دانشگاه روچستر ارسال شد. سواب‌ها روی آگار تریپتیک سویا با 5 درصد خون گوسفند تلقیح شدند و در هوای محیط در دمای 35 درجه سانتی‌گراد به مدت 24 ساعت انکوبه شدند تا وجود رشد باکتری‌های هوازی مشخص شود.
برای ارزیابی اثربخشی ایزوپروپیل الکل طبی 99 درصد برای آلودگی‌زدایی باکتری‌های هوازی، میزان آلودگی در پایان هر روش (دسته بعد از جراحی) با میزان آلودگی پس از خیساندن ابزارها در الکل (دسته قبل از جراحی) جفت شد و با استفاده از آزمون مک‌نمار آنالیز شد.
آلودگی هر یک از ابزارها در دسته مربوط به خود باعث شد که همه ابزارهای موجود در مجموعه نمونه به طور جمعی به عنوان آلوده طبقه بندی شوند. اگر هر 3 ابزار عاری از آلودگی بودند، دسته مربوطه به طور جمعی به عنوان غیر آلوده طبقه بندی می شد.
آزمایش دقیق فیشر برای مقایسه میزان آلودگی بین 2 تکنیک عقیم‌سازی بر روی موش‌های آزمایش شده انجام شد. نسبت شانس و میزان آلودگی با محدودیت های اطمینان دقیق گزارش شده است.
