افسانه ها حاکی از آن است که ویکفیلد در حال امتحان یک دسر کره ای بود که تصمیم گرفت چیپس های شکلات را در جایی که ممکن است بریزد.
روث ویکفیلد، مخترع کلوچه کارتونی در دهه 1930. شیرینی او در ابتدا به نام شیرینی تُل هاوس شکلات کرانچ کوکی نامیده می شد، پس از رستوران محبوبی که با همسرش در ماساچوست اداره می کرد.
از سال 1851، آگهی های ترحیم در نیویورک تایمز تحت سلطه مردان سفید پوست بوده است. با Overlooked، ما داستان افراد قابل توجه را اضافه می کنیم. تقریباً زمانی که روث ویکفیلد در دهه 1930 شروع به ساخت یک کلوچه کارتونی شکلاتی کرد، و نام غذاهای تازه اختراع شده را به نام چیزی یا شخصی که مد روز بود، می گذاشت.
نمونه موردی: نوار نوقای آجیلی پوشیده از شکلات بیبی روث، که ظاهراً به نام دختر گروور کلیولند نامگذاری شده است. شیرینی ویکفیلد در ابتدا به نام شیرینی تند شکلات تول هاوس شناخته می شد، پس از مهمانخانه تول هاوس، رستوران محبوبی که او با همسرش در شرق ماساچوست اداره می کرد.
افسانه میگوید که او در هنگام بازگشت از تعطیلات در مصر، زمانی که دستور پخت آن را پیدا کرد، در مورد خمیر کلوچه کارتونی فکر میکرد. ویکفیلد در مصاحبه ای در دهه 1970 به یاد می آورد: «ما یک کلوچه مغزدار نازک با بستنی سرو می کردیم. به نظر میرسید که همه آن را دوست دارند، اما من سعی میکردم چیزی متفاوت به آنها بدهم.»
گفته میشود که طرح اولیه او شامل آب کردن مربعهای شکلات بیکر (شیرین نشده، بدون شیر یا طعم دهنده) و اضافه کردن آن به خمیر بلوند بود. اما، ظاهرا، تنها شکلاتی که او در دسترس داشت، یک نوار نیمه شیرین نستله بود، و او خیلی عجله داشت که آن را آب کند.
او با یک چیدن یخ، میله را به قطعاتی به اندازه نخود خرد کرد و آنها را در خمیر شکر قهوه ای با آجیل ریخت. (سوزان بریدز، یک سرآشپز شیرینی پزی، کمک کرد.) به جای ذوب شدن در خمیر برای تولید یک کلوچه تمام شکلاتی، تکهها در حین پخت، ضخیم باقی ماندند.