باید گفت لباس راحتی زنانه سایز بزرگ (یا لباس‌های غیررسمی یا لباس‌های غیررسمی) یک کد لباس غربی است که آرام، گاه به گاه، خود به خود و برای استفاده روزمره مناسب است. لباس‌های غیررسمی در دنیای غرب پس از ضد فرهنگ دهه 1960 رایج شد.
هنگامی که بر راحتی لباس راحتی زنانه سایز بزرگ تأکید می‌شود، ممکن است از آن به عنوان لباس اوقات فراغت یا لباس استراحت یاد شود.
در حالی که گاه به گاه «غیررسمی» به معنای «نه رسمی» است، لباس غیررسمی به طور سنتی به یک کد لباس غربی مرتبط با کت و شلوار اشاره دارد یک قدم پایین تر از لباس های نیمه رسمی بنابراین رسمی تر از لباس های غیررسمی است.
مد گاه به گاه مدرن را می توان در لباس های ورزشی دهه 1920 دنبال کرد، مانند بلیزرهای تویید، کفش های آکسفورد، و دامن های گلف. افزایش محبوبیت دوچرخه سواری نیاز به culottes را به وجود آورد که پیشروی برای شلوارک های معمولی است.
با پیشرفت قرن، “کژوال” سبک های بیشتری را در بر گرفت، از جمله لباس های کار جین و عناصری از یونیفرم های نظامی. با محبوبیت ورزش تماشاگران در اواخر قرن بیستم، مقدار زیادی از تجهیزات ورزشی بر لباس‌های غیررسمی مانند لباس‌های دویدن، کفش‌های دویدن و لباس‌های پیست تأثیر گذاشته است.
مواد اولیه مورد استفاده برای لباس راحتی زنانه سایز بزرگ شامل جین، پنبه، جرسی، فلانل و پشم گوسفند می باشد. موادی مانند مخمل، پارچه ابریشمی و پارچه ابریشمی اغلب با لباس های رسمی تر همراه هستند.
لباس راحتی زنانه سایز بزرگ باعث ایجاد «یکی از جنس‌ها» در مد شد. در دهه 1960، زنان از تی شرت، شلوار جین و پیراهن های یقه دار استفاده کردند و برای اولین بار پس از 200 سال، داشتن موهای بلند برای مردان مد شد.
در حالی که لباس راحتی زنانه سایز بزرگ، لباس‌های سودمند را تداعی می‌کنند، طیف وسیعی برای بیان وجود دارد. مد پانک و مد دهه 1970 و 1980 یک نمونه است.
مدونا در دهه 1980 توری، جواهرات و لوازم آرایشی را در لباس‌های غیررسمی رایج کرد. در دهه 1990، مد هیپ هاپ با جواهرات استادانه و مواد مجلل همراه با وسایل ورزشی و لباس های کار دستی پوشیده می شد.
